^{#smrgKİTABEVİ} Davalı - 2014

“Paramparça mekânlar, zamanlar, imgeler gelip bölünmez bir bütünlük yaratmışlardır: Deleuze'ün bu olağanüstü harmanlama tekniğini didiklerken kurgu işlemine odaklanışı, film sonunda masada yapılır, Orson Welles'in gerçeği (bir kez daha) bütün hallerinde yoklamasıyla bağlantılı: Her ne demekse düz gerçek, mayasına işlemiş olan her tür ‘versiyon'uyla, sanrıdan karabasana, Dava'nın farklı tabakalarında Suç-lu-luğun biçimsiz biçimine oturmasını sağlar. Sayısız daktilo makinasının tuşlarından doğan uğultunun arasından geçen Josef K., kendi tutanağına doğru sürüklenir. İşleyip işlemediğini bilmediği, bilemeyeceği suçu iplerine dolandığı ağın merkezinde işlenmektedir.”