Dede Korkut (tahmini olarak 9-11. yüzyıl): Oğuzların Bayat boyundan, yarı efsanevi bir bilge ve kendi adını taşıyan destansı hikâyelerin anlatıcısıdır. Hakkındaki bilgiler büyük ölçüde rivayetlere ve Dede Korkut Hikâyeleri'nde yer alan ifadelere dayanır. Hikâyelerinde Oğuzların geleneklerini, yaşantılarını ve çeşitli olaylar karşısındaki tutumunu anlatan Dede Korkut ozanlar piri olarak nitelenmiş, coşkulu bir üslupla aktardığı destanlarında iyiliği, doğruluğu ve erdemli olmayı öğütlemiştir. Sözlü halk edebiyatının ürünü olan destanları yüzyıllar boyunca yaşamış, 15. yüzyılda yazıya geçirilerek günümüze ulaşmıştır.
Ayşegül Çakan (1960): Çeşitli gazete ve yayınevlerinde 1978'den bu yana editörlük yapan ve Eski Türk Edebiyatı alanında çalışmalarını sürdüren çevirmen, Türk kültürünün en eski sözlü edebiyat ürünlerinden Dede Korkut Hikâyeleri'ni Vatikan nüshasının iki katı hikâye içeren Dresden nüshasını esas alarak günümüz Türkçesine aktardı. Ayşegül Çakan'ın daha önce Fergana nüshasından yaptığı Kutadgu Bilig ve Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi'ndeki Uygur Türkçesi ile yazılmış nüshadan yaptığı Atebetü'l-Hakayık çevirileri de Hasan Âli Yücel Klasikler Dizisi'nde yayımlandı.
