^#smrgSAHAF Dede Korkut Oğuznâmeleri - 2000

Kur'an-i Kerim'den sonra en çok okuduğum ve her okuyuşumda heyecanlandığım "Kitab-i Dede-Korkud'dur. Orhan Ş. Gökyay'ın değerli derleme ve incelemelerini de katarak 1938 de bastırdığı Dede Korkut" eseri ele geçtikten sonra, üzerinde durmadan çalıştığım "Kars Tarihi" bakımından bu kitaptan ve buna benzeyen Oğuznamelerden de faydalanma duygusu beni sardı. Bu husustaki ilk görüşümü, çıkarmakta olduğum Kars Halkevi dergisi "Doğuş"ta (Kasım 1939, sayı 6/47) "İçoğuz yahut Kars eli" adıyla neşrettim [1]. 1941 sonbaharında İstanbul'a gelip "Tarih" tahsiline başlayıncaya değin iki yazım daha çıktı. [2] 1943 yılı başlarında "Türk Yurdu"nda "İçoğuz'dan olan Arapçayı boyu" [3] adlı yazımı neşrederken, "Kitab-ı Dede-Korkud" muammasını henüz çözememiştim 1944 Kasımında 17 ay sürmüş olan ikinci askerliğimden dönüşümde resmi ajans, radyo ve gazetelerle Kars Vilayetinin ilan ettirdiği "Kars Tarihini yazma müsabakası" benim için iyi bir fırsat oldu.