^#smrgSAHAF Ermiş -

Cibran, Yakın, Orta ve Uzakdoğu'nun geleneksel öğretileriyle Batı düşüncesini karşılaştırmış, bireysel ve toplumsal olgulara çeşitli sentezler getirmiştir. Yapıtların da şiirsel bir anlatım kullanmış, Doğu düşüncesini Batı diliyle yazmıştır. Bu nedenle Cibran'ın eserlerini okuyanlar, bir bakıma Peygamberler' in kitaplarını okuyormuş izlenimine kapılırlar.

Tıpkı kutsal kitaplardaki gibi yazım büyük önem taşır. Aforizmaların sanki meydanlarda yüksek sesle okusunlar diye yazmış Her kitapta kurgu aşağı yukarı aynıdır. Bir "Öğreten" bir de ondan "Öğrenenler" vardır. Konu da az çok aynıdır: Doğa, Toplum ve insanoğlu. Bu üçlü her zaman bir bütün içinde ele alınır ve "Öğreten", Doğanın. Toplum'un ve insanlığın yasalarını anlatır.

Halil Cibran, gerek şiirlerinde, gerekse resimlerinde "İnsanoğlu"nu ve onun "insanlığın' en yüce doğa olayı olarak ele alır. Evrimlere yürekten inanın Doğa'nın çocuklarısınız''der. insanlara eziyet edenleri, sömürenleri, aldatanlar şiddetle kınar.

Ama sömürülülenlere de yalnız acıma duygusuyla yanaşmaz: "Eğer başınıza bir despot geçmişse bunun sorumlusu sizlersiniz; Yüce Yaratan, alnınıza diktatörleri yazmamıştı, bunu sizler kendi kendinize yazıyorsunuz". der. İnsanlar. insanlıklarına kavuşmak istiyorlarsa, diktatörlere başkaldırmaları gerektiğini savunur. Sizler aracılığıyla dünyaya gelmişlerdir.

Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncüleriniz asla. Çünkü onların kendi düşünceleri vardır.

Onların vücutlarını çatabilirsiniz ama canlarını asla.

Çünkü onların canları geleceğin saraylarında oturur ve sizler düşlerinzde bile orayı ziyaret edemezsiniz.

Kendinizi onlara benzetmeye çalışabilirsiniz ama onları kendinize benzetmeye kalkışmayın hiç.

Çünkü hayat ne geriye gider ne de geçmişle ilgilenir.”