^#smrgSAHAF Hiç -

ve toprağın kapısında bir mısra 'hoş geldin'

hoyrat eşyanın künhünde tarifsiz sevinç

dokunmadın üzerimdeki mintan durmaksızın büyüdü

yüzünün beyazlığında asılı kaldı çocukluğum

lügatteki her sözcüğün karşılığı hüzündü

yaşamak arafda dağa sevdalanmak kadar hazin

temmuzda delifişek ıhlamur kokusu

hangi yarada dans eder daha keskin

kırık sigaralar kadar akşam hayat hep haliç

gitti ve gelmedi sarı gülle salıncaklar

ben ölürken kulağımda bir ninni ya da hiç! (Arka kapaktan)