^#smrgSAHAF Kadın Öykülerinde Ankara -

Düzenli şehirdir Ankara, "memur şehri"dir; biraz da bu yüzden belki, öyle ilk görüşte vurulacağınız bir kent değildir. Mesai saatlerine ayarlı kapılardan girip çıkarken seversiniz onu; dallarından düşüp ezilen kestanelerin, eridiğini görünce seversiniz; kahveyi, tahinli çöreği nereden almanız gerektiğini anlayınca; kış günlerinde kulaklarınızın acımasına alışınca seversiniz. Çocuklarını özenle büyüten Ankara, nice kadın yazarı da yetiştirmiştir. Bu seçkideki öyküler; Ankara'da doğan, Ankara'da yaşayan ya da yolu bu kentten geçen kadın yazarların öyküleri. Biri, Gençlik Parkı'nda bekleyen sevgiliyi hatırlattı; biri, bu kentte yitirdiklerimizi. Atatürk Bulvarı'ndan geçirdiler, Keklikpınarı'na yürüttüler. En çok da sokaklarını anlattılar; Menekşe'yi, Kumrular'ı, ışıklı caddelerini, kavaklarını, soğuğunu sokaklardaki yaşanmışlığı... Ankara da değişiyor hızla. Onu tanıyıp bilenlerin, sevenlerin yadırgadığı bir değişiklik bu. Kent her yöne genişlerken birçok güzelliğini de yitiriyor. Bunu da anlattılar…

İçindekiler

Adalet Ağaoğlu: Gün Üç Dakika

İnci Aral: Mor Damga

Erendiz Atasü: Kan Kokusu

Lütfiye Aydın: Menekşe Sokağı'nda Her Akşam

Selçuk Baran: Kent Kırgını

Nurhayat Bezgin: Sorsana Beni

Cahide Birgül: Satılık Ev

Ayşegül Çelik: Fener Alayı

Feride Çiçekoğlu: Sizin Hiç Babanız Öldü mü?

Gülseren Engin: Lapa Lapa Kar Yağıyor

Nazlı Eray: Karanfil Gece Kursu

Erkök Yılmaz: Ankaralı Olmak vd.