^{#smrgKİTABEVİ} Kobzar - Siyasi, Toplumsal Ve Dini Şiirler - 2025

Taras Şevçenko, modern Ukrayna milli bilincinin şekillenmesinde büyük rol oynamış bir şair olmanın ötesinde, sözü halkının kaderini değiştiren peygamberane bir figür, Doğu Avrupa Romantizmini politik bir programa dönüştüren ulus-kurucu bir sestir. Serflikten özgürlüğe uzanan hayatı, Güzel Sanatlar Akademisindeki başarıları ve Çarlığın uzak diyarlarında geçen sürgün yılları, onun şiirini adeta milli bir kefarete dönüştürmüştür. Bu nedenle Kobzar - Siyasi, Toplumsal ve Dini Şiirler modern Ukrayna'nın hafıza, dil ve kimlik üzerinden nasıl inşa edildiğini gösteren olağanüstü bir kaynaktır. Bu olağanüstü zenginlikteki şiir seçkisi, Türkçede ilk kez yer alan Kobzar'ın içeriğini sonraki dönemlerin şiirleriyle besleyip büyüterek, Şevçenko'nun düşünsel ve poetik dünyasını geniş bir ufukta sunuyor. Buradaki şiirler, 19. yüzyıl Rus İmparatorluğunun kolonyal düzenini, Ukrayna'nın kültürel teslimiyetçiliğini ve sonrasında bir halkın kendisini yeniden var etme mücadelesini katman katman görünür kılıyor. Titiz çeviri ve bağlamsal açıklamalarla hazırlanan bu antoloji, Şevçenko'yu sadece usta bir şair olarak değil, hürriyet aşkının en güçlü temsilcilerinden biri olarak, Namık Kemal'den Nazım Hikmet'e komşu kılacak şekilde yeniden konumlandırıyor. Bu eser, Ukrayna edebiyatının temel metinlerine açılan bir kapı olmanın ötesinde, milli kimlik, dil politikaları ve Romantizm üzerine çalışan herkes için kalıcı bir başvuru kaynağı niteliğinde... TARAS ŞEVÇENKO (1814-1861) Taras Şevçenko, Ukrayna milli kimliğinin kurucu şairi ve modern Ukrayna edebiyatının en etkili figürüdür. 1814'te serf bir ailenin çocuğu olarak doğdu; erken yaşta hem ailesini hem özgürlüğünü kaybetti. Resim yeteneği keşfedilince St. Petersburg'daki aydın çevrelerin desteğiyle 1838'de serflikten kurtuldu ve İmparatorluk Sanat Akademisinde eğitim aldı. İlk şiir kitabı Kobzar (1840), Ukrayna dilini edebi bir düzeye taşıyarak hem romantik hem politik bir manifesto etkisi yarattı. Şevçenko'nun şiirleri, sömürgeci Rus yönetimi altında ezilen halkın tarihsel hafızasını, özgürlük arzusunu ve toplumsal adalet idealini dile getirdiği için ölümsüzleşti. 1847'de Kiril-Metodi Kardeşliği Cemiyetiyle ilişkisi nedeniyle tutuklandı, sürgüne gönderildi ve yazı yazması yasaklandı; buna rağmen yaratıcı üretimini sürdürdü. 1857'de özgür bırakıldıktan sonra yeniden Ukrayna'ya girişine izin verilmedi ve o da St. Petersburg'a döndü, bu dönemde kültürel-ulusal uyanışın simgesi hâline geldi. 1861'deki ölümünden sonra Şevçenko, etkili bir şair olmanın çok ötesine geçerek, Ukrayna'nın dilini, tarihini ve bağımsızlık bilincini kuran bir "milli peygamber" olarak anılmaya devam etti.