^#smrgSAHAF Nebi -

Azize, tekrar söz söyleyerek: “Bize akıl ve hırstan bahset” dedi. O da cevap verdi: “Ruhlarınız, nice nice zamanlar bir harp sahnesidir ve burada aklınız ve muhakemeniz hırs ve şehvetinize karşı savaşlara girer. Elimden gelseydi, ruhunuz içinde barış sağlamak unsurlarınız arasındaki ahenksizliği ve rakipliği birliğe ve ahenge çevirmek isterdim.

Fakat ne mümkün? Çünkü sizin de barışçı olmanız, hatta unsurlarınızı sevmeniz gerekir.

Aklınız ve hırsınız deryalara düşen ruhunuzun dümeni ve yelkenleridir. Dümeniniz kırılır veya yelkenleriniz parçalanırsa, ancak çarpınır ve çırpınır, yahut denizin ortasında duraklarsınız. Çünkü akıl tek başına hüküm sürerse, bağlayıcı kuvvet olur ve hırs, bakımsız kalırsa, kendini mahvedinceye kadar yanan bir aleve benzer.

Onun için ruhunuzu bırakınız, hırsınızın bütün hızıyla aklınızı şahikalara kadar yükseltsin, o da orda terennüm etsin. Ruhlarınız, hırslarınıza aklınızla yol göstersin ki onlar da hergün öldükten sonra dirilerek yaşasın ve bir anka gibi kendi küllerinin üzerinden kalksın.

Dilerim ki, muhakemenizi ve hırsınızı, evinize gelen iki aziz misafir gibi karşılayınız.

Şüphe yok ki, bir misafiri, diğerinden üstün tutanlar yalnız ihmal ettikleri misafirin değil, ikisinin de sevgisini ve inanını kaybederler.