#smrgKİTABEVİ Sanat Tarihinin Sonu : Modernizmden Sonra Sanat Tarihi - 2020
Editör:
Ali Artun
Kondisyon:
Yeni
Sunuş / Önsöz / Sonsöz / Giriş:
Basıldığı Matbaa:
Sena Ofset
Dizi Adı:
Sanat Hayat 48
ISBN-10:
9789750530050
Kargoya Teslim Süresi (İş Günü):
3&7
Hazırlayan:
Elçin Gen
Cilt:
Amerikan Cilt
Boyut:
14x20
Sayfa Sayısı:
343
Basım Yeri:
İstanbul
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2020
Çeviren:
Mustafa Tüzel
Kapak Türü:
Karton Kapak
Kağıt Türü:
Enso
Dili:
Türkçe
Orijinal Adı:
Das Ende der Kunstgeschichte / Eine Revision nach
zehn Jahren
Kategori:
indirimli
262,50
Havale/EFT ile:
254,63
Siparişiniz 3&7 iş günü arasında kargoda
1199186000
572054
https://www.simurgkitabevi.com/sanat-tarihinin-sonu-modernizmden-sonra-sanat-tarihi-2020
Sanat Tarihinin Sonu : Modernizmden Sonra Sanat Tarihi - 2020 #smrgKİTABEVİ
262.50
Hans Belting, modernliğin, tarihin ve nihayet insanın sonunun ilan edildiği çağdaş zamanlarda, modernlikten beri sanata yön vermiş olan “sanat tarihi”nin de sona erdiğini öne sürüyor. “Sanat tarihinin sonu”, sanatın ya da sanatla ilgilenen bilimin sona erdiğine değil, sanatta ve sanat tarihi söyleminde yerleşmiş bir geleneğin bittiğine işaret ediyor. Sanat tarihinin kurduğu çerçeveye sığamayan çağdaş sanatın sonunda onu parçaladığını öne süren Belting, günümüzde sanat üzerine düşünmek ve yazmak için bambaşka bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu savunuyor. Özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa ve ABD'de modernizm ve avangardın seyrini izleyerek, çağdaş sanattaki gelişmelerin kökenlerini ve sonuçlarını irdeliyor. Yüksek/düşük kültür ayrımı, sanat eleştirisi karşısında sanat tarihi, modernizmin sanat tarihinde icat edilişi gibi meselelere eğiliyor.
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.”
Hans Belting
(1935, Andernach) Ortaçağ ve Rönesans sanatının yanı sıra, çağdaş sanat ve imge teorisiyle uğraşan bir sanat tarihçisi. Mainz ve Roma'da üniversite eğitimi aldıktan sonra, 1959'da Mainz Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine doktorasını tamamladı. Ardından Harvard Üniversitesi'ne bağlı Dumbarton Oaks enstitüsünde (Washington) araştırma bursu kazandı. 1980-1992 yılları arasında Münih'teki Ludwig Üniversitesi'nde ders verdi. 1992'den itibaren Karlsruhe'deki Sanat ve Tasarım Üniversitesi'nin Sanat Tarihi ve Medya Kuramı Enstitüsü'nde profesör olarak ders verdi. 2004-2007 yılları arasında, Viyana'da bulunan Uluslararası Kültürel Çalışmalar Merkezi'nin yöneticiliğini yaptı. Sanat tarihi alanındaki çalışmalarında, Avrupa toplumlarında imgelerin işlevine odaklandı ve kült nitelikli imgenin sanatsal imgeye dönüşme sürecini inceledi. Floransa ve Bağdat: Doğu'da ve Batı'da Bakışın Tarihi adlı eseri Türkçeye çevrildi (KÜY, 2. baskı 2015).
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.”
Hans Belting
(1935, Andernach) Ortaçağ ve Rönesans sanatının yanı sıra, çağdaş sanat ve imge teorisiyle uğraşan bir sanat tarihçisi. Mainz ve Roma'da üniversite eğitimi aldıktan sonra, 1959'da Mainz Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine doktorasını tamamladı. Ardından Harvard Üniversitesi'ne bağlı Dumbarton Oaks enstitüsünde (Washington) araştırma bursu kazandı. 1980-1992 yılları arasında Münih'teki Ludwig Üniversitesi'nde ders verdi. 1992'den itibaren Karlsruhe'deki Sanat ve Tasarım Üniversitesi'nin Sanat Tarihi ve Medya Kuramı Enstitüsü'nde profesör olarak ders verdi. 2004-2007 yılları arasında, Viyana'da bulunan Uluslararası Kültürel Çalışmalar Merkezi'nin yöneticiliğini yaptı. Sanat tarihi alanındaki çalışmalarında, Avrupa toplumlarında imgelerin işlevine odaklandı ve kült nitelikli imgenin sanatsal imgeye dönüşme sürecini inceledi. Floransa ve Bağdat: Doğu'da ve Batı'da Bakışın Tarihi adlı eseri Türkçeye çevrildi (KÜY, 2. baskı 2015).
Hans Belting, modernliğin, tarihin ve nihayet insanın sonunun ilan edildiği çağdaş zamanlarda, modernlikten beri sanata yön vermiş olan “sanat tarihi”nin de sona erdiğini öne sürüyor. “Sanat tarihinin sonu”, sanatın ya da sanatla ilgilenen bilimin sona erdiğine değil, sanatta ve sanat tarihi söyleminde yerleşmiş bir geleneğin bittiğine işaret ediyor. Sanat tarihinin kurduğu çerçeveye sığamayan çağdaş sanatın sonunda onu parçaladığını öne süren Belting, günümüzde sanat üzerine düşünmek ve yazmak için bambaşka bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu savunuyor. Özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa ve ABD'de modernizm ve avangardın seyrini izleyerek, çağdaş sanattaki gelişmelerin kökenlerini ve sonuçlarını irdeliyor. Yüksek/düşük kültür ayrımı, sanat eleştirisi karşısında sanat tarihi, modernizmin sanat tarihinde icat edilişi gibi meselelere eğiliyor.
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.”
Hans Belting
(1935, Andernach) Ortaçağ ve Rönesans sanatının yanı sıra, çağdaş sanat ve imge teorisiyle uğraşan bir sanat tarihçisi. Mainz ve Roma'da üniversite eğitimi aldıktan sonra, 1959'da Mainz Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine doktorasını tamamladı. Ardından Harvard Üniversitesi'ne bağlı Dumbarton Oaks enstitüsünde (Washington) araştırma bursu kazandı. 1980-1992 yılları arasında Münih'teki Ludwig Üniversitesi'nde ders verdi. 1992'den itibaren Karlsruhe'deki Sanat ve Tasarım Üniversitesi'nin Sanat Tarihi ve Medya Kuramı Enstitüsü'nde profesör olarak ders verdi. 2004-2007 yılları arasında, Viyana'da bulunan Uluslararası Kültürel Çalışmalar Merkezi'nin yöneticiliğini yaptı. Sanat tarihi alanındaki çalışmalarında, Avrupa toplumlarında imgelerin işlevine odaklandı ve kült nitelikli imgenin sanatsal imgeye dönüşme sürecini inceledi. Floransa ve Bağdat: Doğu'da ve Batı'da Bakışın Tarihi adlı eseri Türkçeye çevrildi (KÜY, 2. baskı 2015).
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.”
Hans Belting
(1935, Andernach) Ortaçağ ve Rönesans sanatının yanı sıra, çağdaş sanat ve imge teorisiyle uğraşan bir sanat tarihçisi. Mainz ve Roma'da üniversite eğitimi aldıktan sonra, 1959'da Mainz Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine doktorasını tamamladı. Ardından Harvard Üniversitesi'ne bağlı Dumbarton Oaks enstitüsünde (Washington) araştırma bursu kazandı. 1980-1992 yılları arasında Münih'teki Ludwig Üniversitesi'nde ders verdi. 1992'den itibaren Karlsruhe'deki Sanat ve Tasarım Üniversitesi'nin Sanat Tarihi ve Medya Kuramı Enstitüsü'nde profesör olarak ders verdi. 2004-2007 yılları arasında, Viyana'da bulunan Uluslararası Kültürel Çalışmalar Merkezi'nin yöneticiliğini yaptı. Sanat tarihi alanındaki çalışmalarında, Avrupa toplumlarında imgelerin işlevine odaklandı ve kült nitelikli imgenin sanatsal imgeye dönüşme sürecini inceledi. Floransa ve Bağdat: Doğu'da ve Batı'da Bakışın Tarihi adlı eseri Türkçeye çevrildi (KÜY, 2. baskı 2015).
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
