Eski Manisa Mahkeme-i Şer'iyye defterlerinin - ki bunlar arasında Kula, Demirci ve Alaşehir'e ait olanları da vardır - sayıları dörtyüzü mütecaviz olup her biri, içtimaî tarih etüdü için birer hazine sayılacak kadar zengin ve çeşitli vukuat ile doludur. 1629 tarihlisinden sonraki defterler de, aynı zenginliği taşımaktadır. Benim konumu ilgindiren yeni ve orijinal vesikalara, bu defterlerde de rastlamak mümkündür. Fakat, bu uzun ve yorucu işin ikmali, hayli zamana bağlıdır. Bunun için, defterleri, asır asır bir kaç kısma bölerek her bölümü taradıktan sonra, bulduğum materyelleri, birer kitap halinde tedricen, yayınlamak lüzumunu duydum. Bukitap, böylece vücuda gelecek olan serinin, birinci kısmını teşkiledecektir.
Elde ettiğim vesikalarda görülen Yürük ve Türkmen'ler, Osmanlı idarî teşkilatında, "Saruhan Livası" denilen bölgeye dağılmış bir durumdadır. isimlerini tesbit edebildiğim bu Yürük aşiretlerinin veya cemaatlerinin izlerine, başka kesimlerde de rastlanır. Nitekim, Bay Kâmil Su'yun yayınladığı Balıkesir Yürükleri isimli eserde, benim Manisa bölgesinde tesadüf ettiğim aşiretlerin adlarından bazıları geçmektedir. Bu, aynı boyun muhtelif şubelerinin çeşitli kesimlere dağıldığını izah ettiği gibi, mütemadi tehcir ve iskân hareketleri neticesinde, yahut aşiretlerin göçleri yüzünden, aynı cemaata iki ve daha ziyade yerde tesadüf edilebileceğini anlatmaktadır. Yürüklerin bu dağılış tarzını,' yalnız Livalar arasında değil, aynı Kadılığın sınırları içinde de görmek kabildir. Birinciye misal : 16. asrın ikinci yarısında Milâs civarında sakin olan Saruhaniler aşiretine, 17. asır başında, Manisa'nın Toyyusuflu köyü civarında rastlanmasıdır. (Sicil defteri : Sayı : 5. Sayfa : 333 ve Sayı : 26. Sayfa : 90). (Önsözden)
Eski Manisa Mahkeme-i Şer'iyye defterlerinin - ki bunlar arasında Kula, Demirci ve Alaşehir'e ait olanları da vardır - sayıları dörtyüzü mütecaviz olup her biri, içtimaî tarih etüdü için birer hazine sayılacak kadar zengin ve çeşitli vukuat ile doludur. 1629 tarihlisinden sonraki defterler de, aynı zenginliği taşımaktadır. Benim konumu ilgindiren yeni ve orijinal vesikalara, bu defterlerde de rastlamak mümkündür. Fakat, bu uzun ve yorucu işin ikmali, hayli zamana bağlıdır. Bunun için, defterleri, asır asır bir kaç kısma bölerek her bölümü taradıktan sonra, bulduğum materyelleri, birer kitap halinde tedricen, yayınlamak lüzumunu duydum. Bukitap, böylece vücuda gelecek olan serinin, birinci kısmını teşkiledecektir.
Elde ettiğim vesikalarda görülen Yürük ve Türkmen'ler, Osmanlı idarî teşkilatında, "Saruhan Livası" denilen bölgeye dağılmış bir durumdadır. isimlerini tesbit edebildiğim bu Yürük aşiretlerinin veya cemaatlerinin izlerine, başka kesimlerde de rastlanır. Nitekim, Bay Kâmil Su'yun yayınladığı Balıkesir Yürükleri isimli eserde, benim Manisa bölgesinde tesadüf ettiğim aşiretlerin adlarından bazıları geçmektedir. Bu, aynı boyun muhtelif şubelerinin çeşitli kesimlere dağıldığını izah ettiği gibi, mütemadi tehcir ve iskân hareketleri neticesinde, yahut aşiretlerin göçleri yüzünden, aynı cemaata iki ve daha ziyade yerde tesadüf edilebileceğini anlatmaktadır. Yürüklerin bu dağılış tarzını,' yalnız Livalar arasında değil, aynı Kadılığın sınırları içinde de görmek kabildir. Birinciye misal : 16. asrın ikinci yarısında Milâs civarında sakin olan Saruhaniler aşiretine, 17. asır başında, Manisa'nın Toyyusuflu köyü civarında rastlanmasıdır. (Sicil defteri : Sayı : 5. Sayfa : 333 ve Sayı : 26. Sayfa : 90). (Önsözden)
-
Satıldı
