^#smrgSAHAF Şiirsel, Tarihsel, Ekolojik, Arkeolojik Yolculuklar - 2001

Az önce TV'de eşcinselliğin feryatlarını izledim. Kovalamaca sonrasında trafik kazası geçiren bir travestinin çığlıkları ve ona yardımcı olmaya çalışan arkadaşları. Saatlerce yolun ortasında bekletildiğini ve ambulans çağrılmadığını söylüyorlardı arkadaşları. Öfkeleri, tepkileri öylesine fazla idi ki, tüm enerjilerini polis ve medyaya karşı boşaltıyorlardı sanki. "Biz insan değil miyiz, neden ambulans çağırmıyorsunuz" diyorlardı. Alabildiğine özgürce küfürler savurmalarını haklı gösterecek hiçbir bahane olamaz, ama yaralı bir insan için ne olursa olsun ambulans çağrılması gerekmez mi? Kültürel geleneklerimizde mağdur insana yardım yok mu? Yaptıkları işi benimseyip benimsememek ayrı bir konu. Toplumsal ahlak kuralları bir başkasını/başkalarını rahatsız edip etmemek ile ilgili olabilmeli. Mağduriyetin, şikâyetin olup olmamasına bağlı olması gerek. Maço bir anlayış ile memleketin bir yığın sorunu varken bir de travestiler ile mi uğraşacağız, diyebilirsiniz ama var olan olaylara, durumlara karşı despotik, hoşgörüsüz yaklaşılması ile sorunların, zaafların körükleyicisi olmaz mıyız? Üstelik bu ülkenin insanları hangi toplumsal sorunlara duyarlı ki, böylesine nazik olarak bilinen bir soruna duyarlı olsun.

Daha önceki aylarda da bir travesti uzun süre yol üzerinden kaldırılmadığı için ölüme terk edilmişti. Bu vatandaşlarımızın sivil bir anlayış içinde bedenlerine ait haklarını savurduklarını düşünüyorum. (Arka kapaktan)