^#smrgSAHAF Taş Gün -

Tüş Gün bir ilk kitap. Soluk hızında, adımın yavaşlığında. İkiyüzlü, üçyüzlü, yalnızca yüzlerden oluşmuş gibi. Yüzlerden biri geleceğe bakarken, diğeri geleneği biliyor gibi, temkinli, adım adım, ve sonra koşarak. Taş Gün bir ilkel kitap, bağırır da, hırlar, sıkılı parmakların, birbirine geçmiş dişlerin arasından fırlar, koşaradım, merkezkaç.

aş gün, bostanda, bostanın sınırları,
tekrarlanan rüzgârları, yaprakları duyuyorum,
dışarıda taş gün, sabahın sessizliğinde
rüzgâr, dışarıda gecelerdir esen,
duyuyorum, geri esiyor kuvvette;

kazağıyla o, penceresinde bir sabah bayılmış,
açık kalmış penceresinde, ve başı masada,
sağ ve sol elin arasında, nefes alıp vererek;
yıkanan yaşlılara bakıyordu nehirdeki hayvanlar,
dışarısının kuvveti; atın bastığı sertlik ve geldiği rüzgâr;