^#smrgSAHAF Zamanımızın Bir Kahramanı - 1967

Lermontov, Rusya'nın yetiştirdiği en büyük romantik şairlerden biridir. Şiirinde Byron etkileri görülür ama kendi hayatı da, gerçekten, Byron'ca bir "kahraman"a yakışır bir hayattı. 1814'de doğdu. Ailesinin tek çocuğuydu. Üç yaşında anasını kaybetti, kendisini şımartmaya eğilimli anneannesinin yanında büyüdü. On dört yaşında şiir yazmaya başladı. İçine dönük, dünyaya ters bakar bir kişiydi. Moskova'da dört yıl okuduktan sonra (üniversiteyi yarıda bıraktı), Suvari Okuluna yazıldı. 1834'de subay çıktı. 1837'de, o yıl bir düelloda ölen Puşkin'in ölümünün günahını Rus toplumuna yükleyen, "Bir Şairin Ölümü" isimli şiirini yazarak birden ün kazandı. Bu şiir yüzünden Kafkasya'ya sürüldü, birkaç ay kaldı orda. Sonraki yıllarda romantik şiirlerinin yanı sıra sosyal eleştiri yanı ağır basan şiirler de yayınladı. 1840'da, Petersburg'da Fransız elçisinin oğluyla düello ettiği için yeniden Kafkasya'yı tâyini çıktı. Ertesi yıl orada, "Zamanımızın Bir Kahramanı"nda Peçorin'in düello ettiği Pyatigorsk'a yakın bir yerde, düelloda öldürüldü. Öldüğünde yirmi altı yaşındaydı.

"Zamanımızın Bir Kahramanı" ilk 1839'da yayınlandı. Ogün bugündür, bu kitaba, On Dokuzuncu Yüzyıl Rus romanları arasında en güçlülerinden biri gözüyle bakılıyor. Ayrıca, "Zamanımızın Bir Kahramanı", Yirminci Yüzyıl yazarları üzerindeki silinmez etkisiyle çağdaş dünya edebiyatının öncü eserleri arasında sayılıyor. Lermontov, romana yazdığı önsözde, 'İnsanların tatlıyla beslendiği yeter; biraz acı ilâç, katı gerçekler gerek onlara, " diyordu. Romanın kahramanı Peçorin, huzursuzluğu, inançsızlığın, kimi zaman kalpsizliğe kadar vardırdığı bencil kötümserliği ile belli bir yaşama yolunun, belli bir yaşantının ortaya çıkardığı bir tipin unutulmaz örneğidir.