^#smrgSAHAF Bütün Şiirleri -

Hüsrev Hatemi'nin şiirleri. TÜYAP Kitap Fuarı'ndan beri elimin altında. Hüsrev Hatemi bir gönderme ustası. Daha ileri giderek söyleyeyim: Hastası. Eski sözcükleri, hatta kimi zaman eski terimleri, eskilerden yapılmış alıntılan öylesine ustalıkla kullanıyor ki gerçekten şaşırtıcı! Ancak burada bir tehlike var. O sözcükler bezek ya da alıntı olmaktan çıkarak yapıtaşı oluyor Hatemi'nin dizelerinde. Sonuçta simge değerleri büyüyor, ama dil değerleri yer yer söz yitimine de uğrayabiliyor. Ya da şiir, Hüsrev Hatemi ile kazandığı tiyatro olanağıyla başbaşa kalabiliyor. Kimi zaman da zor kaldırılır bir Abdülhak Şinasi Hisar konumu ortaya çıkabiliyor. Belli ki Hatemi böyle bıçak sırtı gezintileri seven bir sanatçı.

Ne olursa olsun, gerçek bir şair Hüsrev Hatemi. Hatta sağ kesimde gelişmiş belli bir söz düzeninin bugün yaşayan en iyi temsilcilerinden biri. Şiirimizin gerçek gelişimine yabancı olmadığı görülüyor. Türkiye'deki bütün bir şiir mirasını değerlendiriyor. Bununla da çok özel bir planda var olma olanağı ve hakkı kazanıyor. Yahya Kemal, Atilla İlhan, Hilmi Yavuz, Cahit Zarifoğlu; biraz da Ece Ayhan ve Cemal Süreya sevgisi... Tarihe sokak aralarından, yeni kent görünümlerinden giriyor. Dini bütün bir dükkâncıyı; değişimler karşısında şaşırmış ve dedesinin anılarına yapışmaktan başka çaresi kalmamış "münevver" kişiye anlatıyor. İnancı dipte bırakıyor, onu sloganlarla siyasallaştırmıyor. Tatla okuyorum ilk üç kitabını bir araya getiren Şiirler'i de,Lodosçu'yu da.

Mizaha girmemeli Hatemi; girdikçe göndermeler örseleniyor. (Cemal Süreya, Gösteri Mart 1989) (Arka kapaktan)