İstiklal Savaşı'ndan sonra Cumhuriyet Türkiye'si, hem yeni bir devlet yapılanmasını ortaya çıkarmak hem de son savaşların sebep olduğu tahribatı gidermek durumunda kalmıştır. Bu yeni yapılanmada devlet idaresinde ve sosyal hayata dair yüzyıllardır hüküm süren bazı uygulamalar ya da alışkanlıkları değiştirmek ve en azından son on yıl boyunca aralıksız devam eden savaşların yarattığı tahribatı gidermek birlikte düşünüldüğünde bu hedefler yeni bir rejim için hiç de kolay hedefler değildi. Hele ki Osmanlı Devlet idaresi altında yüzyıllar boyu birtakım sebeplerden dolayı otorite zafiyetinin yaşandığı ancak son yüzyılda bu otoritenin arttırılmaya çalışıldığı ve de diğer bazı bölgelere kıyasla son savaşların daha çok tahrip ettiği Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde bu hedefleri gerçekleştirmek çok daha zordu.
Bu çalışmada 1923 yılından 1950 yılına kadar ülkeyi kesintisiz bir şekilde 27 yıl boyunca idare eden Cumhuriyet Halk Partisi ve bu parti içinden ayrılan bazı isimlerin kurduğu ve 1950-1960 yılları arasında on yıl boyunca ülkeyi idare eden Demokrat Parti Hükûmetlerinin iktidarları döneminde bu partilerin Doğu ve Güneydoğu Anadolu politikalarını değerlendireceğiz. Bu politikalar; asayiş, adli, idari, sosyal, eğitim, sağlık, iktisadi ve bayındırlık gibi neredeyse bir devlet idaresinde olması gereken hangi alan varsa hepsini kapsamaktadır.
Bu çalışma ile bu iki partinin bölgede yürüttüğü benzer ya da farklı politikaların ortaya çıkarılması hedeflendiği gibi günümüzde de devam eden bazı sorunların tarihsel geçmişleri ortaya konulmuş olacaktır. Bu sayede güncel bazı sorunlara karşı yeni çözüm önerileri ortaya konulabilecektir.
