^{#smrgKİTABEVİ} Güz Gelmeden -

Son romanında Selçuk Baran yolları Yeşilçay'da kesişen karakterlerin yaşamlarından kesitler sunuyor. Fener bekçisi Affan'dan Yusuf'a, Avukat Suat Bey'den Erol'a birçok karakter Yeşilçay'da bir araya geliyor. Kimi yeni tanışıyor, kimi yıllar sonra yeniden buluşuyor. Her birinin kendilerine özgü öyküleri, sorunları ve yalnızlıkları var. Tüm bunların arasında, hepsi de hayatlarını düzene sokma, yalnızlıklarını paylaşma ve yaşamlarına anlam katma çabası içindeler. Birbirleriyle ilişkileri çoğu zaman eksik, kimi tek taraflı, bazen sıcacık ve bazen de öfkeli sürerken, öyküler de birbirine geçerek ilerliyor. Herkesin hem birbirinin yaşamına değdiği, hem de yalnız olduğu, olayların hep birden fazla gözden dile geldiği bir roman Güz Gelmeden. Romanın tümüne derinden, neredeyse gizlice ve sinsice yayılan hüznün, trajik sayılabilecek bir sonda noktalandığı ve buna rağmen yer yer umut pırıltılarından, güzelliklerden kaçamayan bir öyküler yumağı.

Güz Gelmeden bir karakterin, bir olayın romanı değil. Romandaki karakterler belli bir sıra veya açık bir düzen gözetmeksizin, farklı bölümlerin anlatıcısı kılığına bürünüyor, sözü sanki birbirlerinin ağzından kaparak var oluyorlar. Böylece roman, içinde olayları barındıran bir monologlar dizisi gibi sürükleniyor.

Güz Gelmeden anlatıcı-karakterlerinden Erol'un uyanmasıyla başlıyor, bir diğer anlatıcı-karakterin, Avukat Suat Bey'in uykuya dalmasıyla son buluyor. Bu uzun günün içine bir yaz mevsimi, hatta fazlası; karakterlerin geçmişleri, şimdileri, gelecek(siz)likleri sığıyor.

Güz Gelmeden, göndermeleriyle de yaşamlarımızı yeniden gözden geçirmemize neden olacak bir roman.