^{#smrgKİTABEVİ} İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme -

İlk baskısı 1690 yılında yapılan İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme yüzyıllar boyunca Batı felsefesinin başyapıtlarından biri olma niteliğini korumuştur. Bilgilerin deneyde ve duyumlarda olduğunu, ruhun da bunlara dayanarak düşünceyi geliştirdiğini ileri süren Locke'un felsefesi Descartes'in doğuştan idelerini reddeden duyumcu bir maddeciliktir.

"Okur,

Sana, kimi boş ve sıkıntılı saatlerimin avutucusu olan bir şeyi sunuyorum. Eğer bu senin için de öyle olmak mutluluğuna erişirse ve sen onu okurken, benim onu yazarken duyduğum zevkin yarısını bile duyarsan, ben nasıl emeklerimin boşa gittiğini düşünmüyorsam, sen de paranı boşa harcadığını düşünmezsin. Bununla, kitabımı övdüğümü sanma; şimdi bitmiş durumdayken onun için duyduğum sevginin de onu yazarken aldığım zevkten geldiği sonucuna varma. Tarlakuşu ya da serçe avlayan kimse, elde ettiği şey daha soylu bir avcılık yapanın elde ettiğinden çok daha önemsiz de olsa, ondan az spor yapmış olmaz ve bu kitabın konusunu, yani ANLIK'ı, biraz tanıyan bir kimsenin, onun, ruhun en yüksek yetisi olarak, başka herhangi bir şeyden daha büyük ve daha sürekli bir tat için kullanıldığını bilmesi gerekir. Anlığın doğruyu arayışları bir tür kuş ya da yabanıl hayvan avı gibidir ve burada tadın büyük bölümü arayanın kendisindedir. Zihin, Bilgiye doğru giderken attığı her adımda bir buluş yapar ve bu hiç olmazsa o an için yalnız yeni değil, en iyi buluştur da." -John Locke (Arka kapaktan)