^{#smrgKİTABEVİ} İyi Bir Güneş -

Bir dönemin kayıtlara pek geçmeyen, içli dışlı görüntüleri: renkli, serüvenli... Kendi sözleriyle: "işbu kırık dökük anlatı taslağı, -ki 40 insan yılı yampiri ve yamuk sayılmış yazanı öyle der, öyle diyor (...) Fuhşun, dünya, İskenderiye ve İstanbul kıyılarında durdukça duracak, anasına, sonsuz ve ölümsüz Çanakkaleli Melahat'a adanmıştır." Ece Ayhan'ın kendine has tarzıyla kaleme aldığı "Morötesi Requiem": Ağzıbozuk bir Minyatür.

TADIMLIK
... Sait pardösüsünün cebinden bozuk para çıkarır ve camları tıklatır. "Açın be!" İçeride son yudumlarını içen, içkisi bardağında kalmış bir iki müşteri vardır o kadar. "Açamayız, birahane kapandı artık" derler içerdeki garsonlar. Çakır Sait inatçıdır. Öfkeli öfkeli: "Ama içeride oturanlar var. Ne demek bu? Açın be! İçeride adam var, içerideki adamlar ne arıyor?" Cama durmaksızın parayla vurmaktadır. Camın arkasında, içerideki garsonlara bağırır. İçeridekiler de: "Açamayız vre! Onlar son müşteriler." Sait neredeyse camı kıracaktır, cama durmadan vurmaktadır ve Sait boylu boyunca cama abanmaktadır. Cam birdenbire şangur şungur kırılır, hep birlikte içeriye girmişlerdir.