^#smrgSAHAF Laf Kalabalığı Arkasına Gizlenenler - 1967

Komünizm gelince, onlar efendi, sen bu defa hakikî ırgat olacaksın, çalıştığın kazancın onlara, verirlerse yiyecek, alırlarsa giyeceksin. Camiler ahır olacak, bir söz, sürgünü zindanı boylamaya yetecek.

Anlatmaya hacet yok komünist memleketlerde olanlar meydanda duruyor.:

Methini göklere çıkarttıkları komünist ülkeler, halâ, demokrat yani herkesin kendine çalıştığı devletlerden buğday satın alırlar.

Komünist ülkeler cennetse, Almanya'nın Berlin'inde, komünist boyunduruğundaki, Almanlar, Hür Almanya'ya kaçmasınlar diye niye koskoca bir duvar çektiler de, duvarı da makinalı tüfeklerle, geceleri projektörlerle bekliyorlar.

Bulgaristan'dan, Macaristan'dan Trakya sınırımıza, gemilerle gelenler İstanbul'a neden hababam kaçıyorlar.

Çin, Türkistan'ından, Türk aileleri binlerce kilometreyi, ölümleri göze alarak kaçıp Türkiye'ye sığınıyorlar.

Taptığı, madde yâni para olanın Allahı olur mu? Marks dedikleri dünyayı madde yani para olarak gören adam değil mi? Komünist'in ağzından Allah lâfı çıkmaz. Dini yoktur. Dinsizlik onların baş prensibidir. Çünkü din hele islâmlık onların işine gelmez. Din ahlâktır, komünizm ise ahlâksızlıktır. Din namustur, komünizm ise namus bilmez. Din saygıdır, sevgidir, komünizm ise herkesi birbirine düşman etmek ister.

İşte böyle aziz vatandaşım.

Dili başka, kalbi başka konuşan bu adamlardan sakın. Dediklerini vicdanının, kalbinin, terazisinde tart göreceksin ki dillerinin altındaki başkadır. (Kitaptan)