Medya egemen ideolojinin bir aygıtı olarak, milliyetçiliği yeniden-üretirken söylemsel şiddeti yoğun olarak kullanmaktadır ve iktidarın tehdit olarak gördüğü “öteki”leri toplumsal sorunların nedeni olarak göstermektedir. Medya söylemsel şiddeti kullanarak toplumsal öfke, nefret duygularını üretir ve “öteki”lere karşı yöneltmesine neden olur, toplumsal söylemi şiddet içeren, faşizan bir yapılanım içersine sokar. Toplumsal öfkenin azınlıklara “öteki”lere yöneltilmesi, toplu cinnet hallerinin yaratılması ve böylelikle “öteki”ni yok etme amacına sahip “linç” topluluklarının üretilmesi ve ülkenin “iç savaş” koşullarının meşrulaştırarak ve doğallaştırılarak rutin gündelik yaşamın bir parçası haline getirilmiştir. Medya toplumsal çatışmanın başlıca aktörlerinden biri haline gelmiştir, medyanın şiddet içeren otoriter söylemi “itaatkâr vatandaşlar” yaratarak ve bu makbul vatandaşlarında yardımıyla “sözde vatandaşlar”ı bertaraf etmeyi amaçlamaktadır.
Medyanın şiddet üreten bir aygıt olmaktan çıkartılarak ve toplumsal barışın sağlanması için etkin bir toplumsal hareketliliğin ve barış kültürünün yaratılması ve yayılmasında da kullanılabilir. Barış medyasını yaratmak için öncelikle varolan şiddet ve savaş üreten söylemlerin ortadan kaldırılması gerekmektedir. Medyanın milliyetçi ve şiddet üreten söylemine karşı barışın dilinin toplumsal söylemin ve pratiklerin temel belirleyeni haline getirilmesi önemli bir toplumsal dönüşümün yaşanmasını beraberinde getirecektir, bu eleştirel çalışmanın amacı da medyanın barışçıl hale getirilmesi için toplumsal bakışın değişmesi gerekliliğinin vurgulanmasıdır.
Yazarları: Berrin Yanıkkaya-Barış Çoban-Savaş Çoban-Eser Köker-Ülkü Doğanay Fatih Keskin-İnan Özdemir-Nurseli Yeşim Sünbüloğlu-Meral Özçınar Hülya Doğan-Nursel Bolat Dikeç-Turgut Kerem Tuncel-Nurhak Polat
