^{#smrgKİTABEVİ} Polikuşka - 2012

Hastalık salgınları, orduların örgütlenmeleri yanında, şehir ve kale mimarilerini de etkilemişlerdir. Roma İmparatorluğu'nda askeri sıhhiye birliğinin görevi, yalnızca savaşta yaralanan askerlerin tedavisi olmayıp, bundan daha da önemlisi salgın hastalıkların gelişmesi ve yayılmasını önlemektir. Romalı komutanları, orduya saldıran düşman birliğinden çok, salgın hastalıklar korkutmuş ve bu nedenle "hastahane (valetudinarium) Roma kale mimarisinin bir parçası" olarak kabul edilmiştir.4 Bunun içindir ki, Edinburg Universitesi'nden M. W. Flinn, 14-19 yüzyıl arasında çok-ülkeli veba salgınları olmasaydı Avrupa tarihinin tüm akışı farklı olabilecekti şeklinde düşünmenin, abartılı sayılmaması gerektiğini söylemiştir. Bu yüzyıllarda veba çok bulaşıcıdır ve öldürücülük oranı yüzde 60'tan yüzde 100'e kadar çıkmıştır.

Eski Yunan'da salgın hastalıkların savaşların sonuçlarına etkisinde hayli popüler bir örnek Peleponnes Savaşları'dır; Atinalılar ve Ispartalılar arasında 27 yıl süren bu savaşların sonucunda veba salgını Atinalılar aleyhine belirleyicidir. Hatta, Atinalıların ünlü devlet adamı Perikles bile, vebadan ölmüştür.