Yeni
#smrgKİTABEVİ Polis Devleti - 2025
Editör:
Kondisyon:
Yeni
Sunuş / Önsöz / Sonsöz / Giriş:
Basıldığı Matbaa:
Dizi Adı:
Politika
ISBN-10:
6054822553
Kargoya Teslim Süresi:
3&7
Hazırlayan:
Cilt:
Amerikan Cilt
Boyut:
14x20
Sayfa Sayısı:
152
Basım Yeri:
Ankara
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2025
Çeviren:
Erdal Şahin
Kapak Türü:
Karton Kapak
Kağıt Türü:
Enso
Dili:
Türkçe
Kategori:
indirimli
180,50
Havale/EFT ile:
175,09
Siparişiniz 3&7 iş günü arasında kargoda
1199241386
628583
https://www.simurgkitabevi.com/polis-devleti-2025
Polis Devleti - 2025 #smrgKİTABEVİ
180.50
Polis Devleti kavramı, Antik Yunan'da şehir anlamında kullanılan “polis” kelimesinden türeyen “politeia” kavramına dayanmaktadır. Politeia kavramı, şehir hayatının bütün yönleriyle düzenlenmesini içeren “şehri yönetme sanatı”nı ifade etmektedir. İngilizce “politics” ve “policy” kelimeleri de aynı kökün ürünüdür.
Nihayet “Polis Devleti” kavramı, 18. Yüzyıl Avrupasında devletin kendi halkı üzerindeki aşırı güvenlikçi-otoriter nitelikli uygulamalarını ifade etmek için kullanılmaya başladı. Tabiî, terimin içeriği değiştiyse bunun nedeni terimin kendisi değil, devletin kendi halkı üzerinde yetkilendirilmiş polis ‘gücü' aracılığıyla gerçekleştirdiği otoriter uygulamalardır.
Polis Devleti'nde iktidar, “devlet ile vatandaşlarının refahı ve toplumun geliştirilmesi”ni hedefler ve hedeflerine direnç gösteren özel türdeki bir muhalefetle karşılaştığında tepki olarak polis devletini geliştirir.
Polis Devleti, iktidarın, yürütmeyi düzenlemesine, parlamentoyu bir oditoryuma dönüştürmesine, bağlayıcı emirler verebilmesine, mülkiye ve yargıyı kontrol edebilmesine, devleti kararnâmelerle yönetebilmesine uygun yasal yetkiyle donatılmış olmak anlamına gelmektedir; ayrıca, fiziksel zor kullanma araçlarına, zorlamaya, şart koşmaya, mecbur etmeye uygun araçlarla yasal olarak donanmış olmak anlamına gelmektedir.
Polis devletinde egemen otorite, bütün yasaların, bütün yargı kararlarının, bütün cezaların, bütün politikaların, bütün devlet eylemlerinin yasalaşmış olan nihaî yasal dayanağıdır.
Egemen otoritenin altında, egemenliğin bir ifadesi ve ayrılamaz bir parçası hâline getirilmiş “yetkilendirilmiş” polis “gücü” ve polis “zoru”, devletin malûm pratik otoritesinin temelini oluşturmaktadır.
Polis devletlerinin aşırı güvenlikçi-otoriter uygulamalarının nedeni, solcu ya da sağcı oluşlarıyla ilgili değildir. İktidarın felsefî ve ideolojik donanımları ve lider kültüyle ilgilidir.
Nihayet “Polis Devleti” kavramı, 18. Yüzyıl Avrupasında devletin kendi halkı üzerindeki aşırı güvenlikçi-otoriter nitelikli uygulamalarını ifade etmek için kullanılmaya başladı. Tabiî, terimin içeriği değiştiyse bunun nedeni terimin kendisi değil, devletin kendi halkı üzerinde yetkilendirilmiş polis ‘gücü' aracılığıyla gerçekleştirdiği otoriter uygulamalardır.
Polis Devleti'nde iktidar, “devlet ile vatandaşlarının refahı ve toplumun geliştirilmesi”ni hedefler ve hedeflerine direnç gösteren özel türdeki bir muhalefetle karşılaştığında tepki olarak polis devletini geliştirir.
Polis Devleti, iktidarın, yürütmeyi düzenlemesine, parlamentoyu bir oditoryuma dönüştürmesine, bağlayıcı emirler verebilmesine, mülkiye ve yargıyı kontrol edebilmesine, devleti kararnâmelerle yönetebilmesine uygun yasal yetkiyle donatılmış olmak anlamına gelmektedir; ayrıca, fiziksel zor kullanma araçlarına, zorlamaya, şart koşmaya, mecbur etmeye uygun araçlarla yasal olarak donanmış olmak anlamına gelmektedir.
Polis devletinde egemen otorite, bütün yasaların, bütün yargı kararlarının, bütün cezaların, bütün politikaların, bütün devlet eylemlerinin yasalaşmış olan nihaî yasal dayanağıdır.
Egemen otoritenin altında, egemenliğin bir ifadesi ve ayrılamaz bir parçası hâline getirilmiş “yetkilendirilmiş” polis “gücü” ve polis “zoru”, devletin malûm pratik otoritesinin temelini oluşturmaktadır.
Polis devletlerinin aşırı güvenlikçi-otoriter uygulamalarının nedeni, solcu ya da sağcı oluşlarıyla ilgili değildir. İktidarın felsefî ve ideolojik donanımları ve lider kültüyle ilgilidir.
Polis Devleti kavramı, Antik Yunan'da şehir anlamında kullanılan “polis” kelimesinden türeyen “politeia” kavramına dayanmaktadır. Politeia kavramı, şehir hayatının bütün yönleriyle düzenlenmesini içeren “şehri yönetme sanatı”nı ifade etmektedir. İngilizce “politics” ve “policy” kelimeleri de aynı kökün ürünüdür.
Nihayet “Polis Devleti” kavramı, 18. Yüzyıl Avrupasında devletin kendi halkı üzerindeki aşırı güvenlikçi-otoriter nitelikli uygulamalarını ifade etmek için kullanılmaya başladı. Tabiî, terimin içeriği değiştiyse bunun nedeni terimin kendisi değil, devletin kendi halkı üzerinde yetkilendirilmiş polis ‘gücü' aracılığıyla gerçekleştirdiği otoriter uygulamalardır.
Polis Devleti'nde iktidar, “devlet ile vatandaşlarının refahı ve toplumun geliştirilmesi”ni hedefler ve hedeflerine direnç gösteren özel türdeki bir muhalefetle karşılaştığında tepki olarak polis devletini geliştirir.
Polis Devleti, iktidarın, yürütmeyi düzenlemesine, parlamentoyu bir oditoryuma dönüştürmesine, bağlayıcı emirler verebilmesine, mülkiye ve yargıyı kontrol edebilmesine, devleti kararnâmelerle yönetebilmesine uygun yasal yetkiyle donatılmış olmak anlamına gelmektedir; ayrıca, fiziksel zor kullanma araçlarına, zorlamaya, şart koşmaya, mecbur etmeye uygun araçlarla yasal olarak donanmış olmak anlamına gelmektedir.
Polis devletinde egemen otorite, bütün yasaların, bütün yargı kararlarının, bütün cezaların, bütün politikaların, bütün devlet eylemlerinin yasalaşmış olan nihaî yasal dayanağıdır.
Egemen otoritenin altında, egemenliğin bir ifadesi ve ayrılamaz bir parçası hâline getirilmiş “yetkilendirilmiş” polis “gücü” ve polis “zoru”, devletin malûm pratik otoritesinin temelini oluşturmaktadır.
Polis devletlerinin aşırı güvenlikçi-otoriter uygulamalarının nedeni, solcu ya da sağcı oluşlarıyla ilgili değildir. İktidarın felsefî ve ideolojik donanımları ve lider kültüyle ilgilidir.
Nihayet “Polis Devleti” kavramı, 18. Yüzyıl Avrupasında devletin kendi halkı üzerindeki aşırı güvenlikçi-otoriter nitelikli uygulamalarını ifade etmek için kullanılmaya başladı. Tabiî, terimin içeriği değiştiyse bunun nedeni terimin kendisi değil, devletin kendi halkı üzerinde yetkilendirilmiş polis ‘gücü' aracılığıyla gerçekleştirdiği otoriter uygulamalardır.
Polis Devleti'nde iktidar, “devlet ile vatandaşlarının refahı ve toplumun geliştirilmesi”ni hedefler ve hedeflerine direnç gösteren özel türdeki bir muhalefetle karşılaştığında tepki olarak polis devletini geliştirir.
Polis Devleti, iktidarın, yürütmeyi düzenlemesine, parlamentoyu bir oditoryuma dönüştürmesine, bağlayıcı emirler verebilmesine, mülkiye ve yargıyı kontrol edebilmesine, devleti kararnâmelerle yönetebilmesine uygun yasal yetkiyle donatılmış olmak anlamına gelmektedir; ayrıca, fiziksel zor kullanma araçlarına, zorlamaya, şart koşmaya, mecbur etmeye uygun araçlarla yasal olarak donanmış olmak anlamına gelmektedir.
Polis devletinde egemen otorite, bütün yasaların, bütün yargı kararlarının, bütün cezaların, bütün politikaların, bütün devlet eylemlerinin yasalaşmış olan nihaî yasal dayanağıdır.
Egemen otoritenin altında, egemenliğin bir ifadesi ve ayrılamaz bir parçası hâline getirilmiş “yetkilendirilmiş” polis “gücü” ve polis “zoru”, devletin malûm pratik otoritesinin temelini oluşturmaktadır.
Polis devletlerinin aşırı güvenlikçi-otoriter uygulamalarının nedeni, solcu ya da sağcı oluşlarıyla ilgili değildir. İktidarın felsefî ve ideolojik donanımları ve lider kültüyle ilgilidir.
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
-
Satıldı
