"Edebiyatın tahrif olduğunu" söyleyen Stephen Gosson'a cevap olarak Philip Sidney'in yazdığı savunmasının önemi, Gosson'a verilmiş bir cevap ve döneminin ilk tenkitlerinden biri olmasının yanı sıra P. B. Shelley'nin Savunması'na da temel oluşturmasındandır. Shelley'nin temel amacı şiirin, "işlev"inin azaldığı iddialarına cevap vermektir. "Şiirin Bir Savunması" Bünyamin Kasap'ın çevirisiyle Türkçeye kazandırıldı.
Peacock'a göre, insanlık medeniyet denilen şeye ulaştıkça şiire olan ihtiyaçları azaldığından şairlerin üzerinde bulunan görev, devlet adamları ve filozoflara geçmektedir. İnsanın medeniyete ulaştığını varsaydığı dönemi tunç devri olarak niteleyen Peacock, şairi de medenileşmiş toplumun yarı-barbar insanı olarak görmektedir. Shelleyy'i harekete geçiren işte tam bu tahrik olsa gerek.
Çünkü Shelleyy'e göre şair, yaşadığı her dönemde toplumunun bulutlarında bir yerlerde hayatı tefsir eden insan rolündedir. Nasıl ki Eflâtun, Devletinde Ülkeyi ya filozoflar yönetmeli ya da devleti yönetenler filozoflar olmalı. diyorsa Shelley de şairleri toplumun resmî yöneticisi olarak görmüyorsa da onların gayrı resmî bir rolleri olduğunu belirtmekteydi.
Shelley'nin Şiirin Bir Savunmasının önemi temellerini kadîm bir kültüre dayandırıyor olmasından gelmektedir. Hatta Shelley'nin bu kadîm kültürün son temsilcilerinden olduğunu söylemek çok da abartılı bir ifade olmaz. Shelley'nin temel amacı, şiirin estetiğinin yanında işlevinin azaldığını ve hatta artık kalmadığını iddia edenlerin pek hükmü olmayan sözlerine bir nevi başkaldırmaktır.
Shelley'de şairin vasfı, yalnızca sanat icra eden kişi oluşundan değil, aynı zamanda toplum üzerinde hâkim kişi de oluşundan gelmektedir. Nitekim Savunmasında belirttiği üzere hayatın korunması ve yenilenmesi tiyatronun temellerine geri dönmekle mümkün olur. Tiyatronun, yani şiirin temellerine...
"Edebiyatın tahrif olduğunu" söyleyen Stephen Gosson'a cevap olarak Philip Sidney'in yazdığı savunmasının önemi, Gosson'a verilmiş bir cevap ve döneminin ilk tenkitlerinden biri olmasının yanı sıra P. B. Shelley'nin Savunması'na da temel oluşturmasındandır. Shelley'nin temel amacı şiirin, "işlev"inin azaldığı iddialarına cevap vermektir. "Şiirin Bir Savunması" Bünyamin Kasap'ın çevirisiyle Türkçeye kazandırıldı.
Peacock'a göre, insanlık medeniyet denilen şeye ulaştıkça şiire olan ihtiyaçları azaldığından şairlerin üzerinde bulunan görev, devlet adamları ve filozoflara geçmektedir. İnsanın medeniyete ulaştığını varsaydığı dönemi tunç devri olarak niteleyen Peacock, şairi de medenileşmiş toplumun yarı-barbar insanı olarak görmektedir. Shelleyy'i harekete geçiren işte tam bu tahrik olsa gerek.
Çünkü Shelleyy'e göre şair, yaşadığı her dönemde toplumunun bulutlarında bir yerlerde hayatı tefsir eden insan rolündedir. Nasıl ki Eflâtun, Devletinde Ülkeyi ya filozoflar yönetmeli ya da devleti yönetenler filozoflar olmalı. diyorsa Shelley de şairleri toplumun resmî yöneticisi olarak görmüyorsa da onların gayrı resmî bir rolleri olduğunu belirtmekteydi.
Shelley'nin Şiirin Bir Savunmasının önemi temellerini kadîm bir kültüre dayandırıyor olmasından gelmektedir. Hatta Shelley'nin bu kadîm kültürün son temsilcilerinden olduğunu söylemek çok da abartılı bir ifade olmaz. Shelley'nin temel amacı, şiirin estetiğinin yanında işlevinin azaldığını ve hatta artık kalmadığını iddia edenlerin pek hükmü olmayan sözlerine bir nevi başkaldırmaktır.
Shelley'de şairin vasfı, yalnızca sanat icra eden kişi oluşundan değil, aynı zamanda toplum üzerinde hâkim kişi de oluşundan gelmektedir. Nitekim Savunmasında belirttiği üzere hayatın korunması ve yenilenmesi tiyatronun temellerine geri dönmekle mümkün olur. Tiyatronun, yani şiirin temellerine...