^#smrgSAHAF Symphonia Kakophonica -

Kriton Dinçmen'in hikayelerinde insanlarıyla, gündelik olanın, sıradan olanın ardına gizlenmiş uyumsuzulklarıyla ya da insanı dışlayan, öğütücü ve tüketici uyumuyla, yani kurumlarıyla Türkiye var, toplumumuz var.

Aleladelikleriyle, sıradanlıkla perdelenmiş örtülü uyumsuzluklarıyla bu ülkenin insanları; o insanları dışlayan, öğütücü ve tüketici yaşam kalıplarıyla bu ülke; ama her şeye rağmen o insanlar!... Paramparça bir bütünlük, birbirine uymazların birlikteliği, toplumumuzun kakofonik senfonisi. Dinçmen'in psikiyatri kliniklerindeki engin deneyiminden ve tutkuyla sevdiği Heybeliada hayatından esinlenerek hüzünlü bir alaycılık ve mizahla sergilediği “insanlık halleri”...