Grev, işçilerin içerisinde bulundukları maddi ve manevi koşullar nedeniyle, özellikle de uzun çalışma saatleri, sağlık sigortası yapılmaması, tatillerin az olması, yapılan işin hayati tehlike taşımasına karşın işverence bir önlem alınmaması, ücret azlığı ve sair gerekçelerle gerçekleştirdikleri bir eylemdir. Bu eylemin amacı, yukarıda anılan nedenlerden dolayı işverenden talep edilen hakların azami ölçüde elde edilmesi; böylece maddi ve manevi çalışma şartlarının çalışanlar için kolaylaştırılmasıdır. Dinamikleri ve kapsamı bakımından yapılan birçok grev tanımı, yerli ve yabancı çalışma ilişkileri yazınında yerini almıştır. Bu tanımlamaların ortak bazı noktalar üzerinde birleştikleri ve genelde aynı şeyleri farklı kelimeler ve kavramlarla anlatma yolunu seçtikleri görülür. Bu duruma birkaç örnek vermek gerekirse: Talas'a göre grev, çalışma koşullarını kendi lehlerine değiştirmek ve yeni haklar ve menfaatler sağlamak amacı ile işçilerin çoğunun önceden karar vermek suretiyle bir işyerinde ya da işkolunda belirli ya da belirsiz bir süre için çalışmaya son vermeleri durumudur (Talas, 1983:281).
Bu çalışmanın başlığı, "Osmanlı İmparatorluğu'nda 1908 Grevleri ve Ta'til-i Eşgal Kanunu'dur. Başlığın böyle belirlenmesiyle, çalışılacak olan konu da Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde görülen grev dalgası ve bunun önüne geçilmek üzere çıkarılmış bir kanun olan Ta'til-i Eşgal ile sınırlandırılmış oldu.
Tezin kuramsal çalışması ve sınırları kapsamında, belli bazı Batılı ülkelerde ve Osmanlı İmparatorluğu'nda işçi grevlerinin hangi şartlar altında ve ne tür taleplerle doğup geliştiği, 1908 Devrimi ertesi görülen grev hareketleri ve bu hareketlerin engellenmesine yönelik çıkarılmış bir kanun olan Ta'til-i Eşgal Kanunu, kanunun amacı ve getirmiş olduğu düzenlemeler yer aldı. Çalışmanın sınırlarına bağlı olarak, çalışmanın konusu ve amacı aşağıdaki gibi açılabilir.
