^#smrgSAHAF Yalnızlığınla Kal -

Esmer doğup, sarışın ölen Türk kadınlarından biri. Oysa yıllar evvel İzmir'den İstanbul'a geldiğinde, kahverengi saçlı, ceylan gözlü bir kızdı. Bekaretini yitirir gibi yitirmişti doğallığını; ne olduğunu çok da anlamadan, yüreğinde ince bir sızıyla. Hem isteyerek, hem istemeyerek. Değişim saçlarından başlamıştı; küçükken annesinin rengârenk tokalarla süslediği kahverengi saçları boyanmıştı ilk. Sunî bir sarılık çerçeveliyordu artık yüzünü. "Sonradan görme" olmadan evvel "sonradan sarışın" yapmıştı kendini. Ceylan kahverengisi gözlerini sunî bir mavilikle doldurmuş, donmuş iki su damlası gibi bakar olmuştu. "Daha büyük bir ego için daha büyük memeler lazım" demişlerdi, ona da " tamam" demişti. Sonunda başarmıştı işte; artık içinde yaşadığı dünya kadar sunîydi. (Arka kapaktan)