^#smrgSAHAF Zamanın Sularında (Tarihsiz Günlükler) - 1989

Yüzün Senin kitabım bu sunu şiiri ile başlar. zamanın o büyük su olduğunu geç anlıyor insan. Kıyısız bir deniz olduğunu. Yaşamı başlatan ve yaşamın var olabildiği tek, kıyısız deniz. Duru ve akışkan. Kaynaklarından gelen akıntaya karşı, kaynaklarına giden akıntılar ve bunların kesişim alanları. Bu alanlardayız biz. Kışı bir özlem değil; bir son, ölümün yeni yüzü. Kaynaklar yine suyun içinde, kıyı yok çünkü. Akıntı sulardan sulara! Zananın sularında yaşam gerçek bir kıyısızlık, sonsuz bir devinim, kıyşısı sulardan bir kıyı. Boyutları sınırsız yönleri değişken o boüyük akışkan ve duru su. Şimdi zamanın sularının yalnız gövdemi saran değil, düşüncemi oluşturan sular olduğunu anlıyorum. zamanın suları bilgeliğin kaynaklarından besleniyor. O büyük canlılığı koruyan tek besin bilgeliğin tarihi ve kıyısız geleceği. Zamanın Suları yalnızca bir devinim alanı. Devinimin durduğu an sular dışlıyor sizi. Kendi içindeki karanlık bilinmezine dışlıyor sular. devinim, o sonsuz devinim, sizi de sonunda zamanın sularına katıyor. İşte o an yineliyorsunuz Kıyım Benim sözcüklerini, İşte o an bir parçasına dönüşüyorsunuz suyun.