Bu çalışmada Edremit Körfezi ve civarındaki yerleşim yerlerinde yaşayan, tarım ve tarım ürünlerinden elde etmiş oldukları gelir ile hayatlarını sürdüren kadınların bu sürece nasıl dahil oldukları, süreci nasıl yaşadıkları, yaşamdan beklentileri ile nasıl bir değişim istediklerinin ortaya konulması hedeflenmiştir Kadınların kendi değimleri ile “yevmiyeci” veya “alan işinde çalışmak” olarak nitelendirmiş oldukları bu işleri yaparken içinde bulundukları toplumsal yapılanmanın kadınlar üzerindeki etkisinin nasıl olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.
Bir yörede toplumsal hayat efsanelerle birlikte anlam kazanır. Edremit Körfezi bölgesinde de Sarıkız Efsanesi ve Kazdağları hikâyeleri ibretliktir. Hayata dair derslerle doludur. Kitabın ilk sayfalarında Saime EROL'un dilinden yer alan metin de öyledir: “Kadınlara tokmaya gelmez. Hele Kadınların namusuna laf edeni Allah sevmez. Helak eder maazallah. Sarı Kıza iftira atan Kavurmacılar köyü de helak olmuş. Bugün bu köy yok. Kadınları güçsüz sanarlar ama kadının gücü yüreğindedir. Yüreği güzel olanı Allah sever. Ondan kadına Allah analık nasip etmiş. “Bey beyliğini vermiş kız kızlığını vermemiş.” derler. Kadınlara iftira atan iyi olmaz derler. Buralardaki her bir kadın bu efsaneyi duyarak büyür. Her kadın onun kadar güçlü olsun istenir. Her kadın gücünü Sarı Kızdan alır çünkü.”
