Hayatın neredeyse durduğu, insanların ve hayvanların teröristler tarafından hem maddi hem manevi olarak yıprattığı bir ortamda öğretmenlik hayatıma yeni başladım. Henüz yeni bir öğretmen olmama rağmen canımızı ortaya koyarak öğretmenlik görevimizi yerine getirdik. Bazen çok zorlandık bazen de gelen güzel haberlerle yeniden umutlanıp ayağa kalktık. Ne olursa olsun pes etmemeyi öğrendik. Çünkü tek bir amacımız vardı. Askerler teröristleri silahlarıyla, biz de ilimle yok edecektik. Yanlış bilinenleri düzeltip geleceğe ışık olacaktık. Bu kitap ile yaşadığım anılarıma ortak olup yeri geldiğinde beraber ağlayacağız yeri geldiğinde beraber güleceğiz. Çünkü biz bir bütünüz ve kimsenin bizi parçalamasına bölmesine izin vermeyeceğiz!
Teröristler ne demişti? Bayrağı asmayacaksın! İstiklal Marşını söyletmeyeceksin! Andımızı okutmayacaksın! yoksa seni vururuz demişlerdi. Ben Bayrağı asarım! İstiklal marşını söyletirim! Andımızı okuturum! sizde vurursunuz demiştim. Ben bayrağı astım. İstiklal marşını okuttum. Andımızı okuttum. Onlarda beni ve arkadaşlarımı vurdular buna rağmen!
Ben bayrağı astım!
Bayrak benim için vazgeçilmez bir sevdadır, uğruna ölünecek bir sevdadır…
