İki dilli manzum sözlükler, Osmanlı eğitim sisteminde gramer kitaplarının yanı sıra yabancı dil öğretiminde temel kaynak olarak kullanılan küçük hacimli ders kitaplarıdır. Anadolu sahasında XIII. yüzyıldan başlayarak XX. yüzyıla kadar her yüzyılda kaleme alınmış bu tür sözlükler yoluyla küçük yaştaki talebelere kaynak dilin sözcüklerini ezberletmek, kaidelerini kavratmak, aruz ilmini öğretmek ve onların şiir kabiliyetlerini geliştirmek gibi birçok amaç güdülmüştür. Elinizdeki eser, bu ilmî ve edebî türün önemli bir örneğidir.
Hicri 1000 (M. 1591-92) yılında kaleme alınan Teşrîh-i Tıbâ‘, vaiz, muallim ve şair olan Budinli Cihâdî tarafından kaleme alınmıştır. Eser, Arapça-Türkçe manzum-mensur bir sözlüktür. 374 beyitlik manzum sözlük bölümünde Arapça isimler ve aruz bilgisi, mensur sözlük bölümünde ise Arapça fiil ve kısa fiil cümlesi örnekleriyle sarf, nahiv ve cümle bilgisi öğretilmeye çalışılmıştır.
