^#smrgSAHAF Türk ve Dünya Romanlarında Modernizm -

Bu incelemede yer alan, mai ve siyah'ta Ahmet Cemil hayalin mavisiyle gerçeğin siyahını, hayalleriyle gerçekleri barışık ve bağdaşlık tutmanın trajedisini yaşar; Kiralık Konak'ta Hakki Celis, geçmişin sağlam değerleriyle geleceğin özünü oluşturmak ister;
Roman'da Falih Rıfkı, Anadolu'nun taşını toprağını milli kültürle yoğurmak ister; Sinekli Bakkal'da Halide Edip, Doğu-Batı sentezinin oluşturulmasında milli kültürün tayin ediciliğini vurgular;
Madame Bovary'de geröeklerin yıktığı idealler bir trajedi doğurur;
Bulantı'da Sartre , insanının kenini ve çevresinin gerçekleştiğini aşabileceğini savunur; onun insanı sınırlı fakat sorumludur;
Suç ve Ceza'da Raskolnikov, varlığını inkar ettiği ebedi alemin düzenini ihlal eder ve hesaba katmadığı güçlere yenik düşer;
Diriliş'te Tolstoy'un Nehludov'u, insanın kurtuluşunu ilahi kanunların yardımıyla bir yeryüzü cenneti kurmakta bulur;
Güneş de Doğar'da Hemingway; insan hayatını destani bir mücadele olarak görür, bu mücadelede zaferin, aklın bedeni ve ışığın karanlık güçleri yanmesiyle kazanılabileceğini vurgular;
Ayı'da Faulkner da Dostoyeski gibi, ‘tanrı yoksa herşey mübahtır'der;
Portre'de Stephen, ‘Hoş geldin hayat! Milyonlarca kere tecrübenin kazandıracağı gerçekle buluşmaya gidiyorum. Amacım ruhumun dökümhanesinde insanlığın vicdani değerini yeniden yaratmaktır'der;
Tonio Kröger'de Thomas Mann, Tonio'nun ruhunda bütünlüğe eriştikten sonra tabiat, toplum ve evrenle bütünleşmesini ifade eder.