***
“Türkiye'de Farsçanın bir numarası Prof. Dr. A. Naci Tokmak'tır. Ankara Üniversitesi mezunu, İstanbul Üniversitesi'nde asistan, Yardımcı Doçent, Doçent, Profesör olmuş, Kenan Evren'in dolaylı hışmına uğramış, (dolaylı olarak ben de dahilim), ömrünün beş yılını, dört mevsim İran'da geçirmiş, İran'ın her tabakasından insanla tanışmış, halk Farsçası yanında klasik ve modern Farsçayı da bilen, benim hocam, ağabeyim, kader arkadaşım olan biridir. İki üniversitede de ne yazık ki öğrencilerimizin pek azı kıymetini anlayabildi. Benim yaşım altmışı, Naci Hoca'nın yaşı yetmişi geçti. Biz kamera önünde poz verenlerden değiliz. Sessiz sedasız işimize bakarız. Böyle terbiye gördük. Bûstan'ın en güzel çevirisi (Şule), İrec Pizişkzad'ın Dayıcan Napolyon'u (Ayrıntı), Türkçede ve Farsçada müşterek olan deyimlerin, fillerin sözlüğü (Simurg) Naci Hoca'nın kaleminden çıkmıştır.” - Mehmet Kanar
Atasözü, deyim ve terimler, bir dili zenginleştiren unsurların en önemlilerinden biri olmanın yanısıra, yazarın veya konuşmacının, merâmını kısa yoldan anlatmasına yardımcı olan özlü ifâdelerdir. Atasözleri, bir ulusun değer yargılarını anlatan ve bir hüküm içeren özlü ve kalıplaşmış sözlerdir. Deyimler ise, halk arasında oldukça yaygın olarak kullanılan, genellikle birkaç kelime, zaman zaman tam veya eksik bir cümle ile merâmı anlatmaya yardımcı olan, teşbih, mecaz, istiâre ve kinâye unsurlarını da kullanarak bir şey veya olayı anlatmakta kullanılan ancak bir hüküm içermeyen sözlerdir şeklinde tanımlanabilir.
Bu çalışmaya yaparken, atasözleri ve deyimlerle ilgili bir araştırma yapmaktan çok, Farsça öğrenen Türklerle, Türkçe öğrenen İranlılara yardımcı olmayı, ayrıca aranan şeyin ilk bakışta ve kolayca bulunabilmesini sağlamayı amaçladığımız için, atasözleri, deyimler ve terimleri ayrı bölümler halinde sınıflandırma yoluna gitmedik...
***
“Türkiye'de Farsçanın bir numarası Prof. Dr. A. Naci Tokmak'tır. Ankara Üniversitesi mezunu, İstanbul Üniversitesi'nde asistan, Yardımcı Doçent, Doçent, Profesör olmuş, Kenan Evren'in dolaylı hışmına uğramış, (dolaylı olarak ben de dahilim), ömrünün beş yılını, dört mevsim İran'da geçirmiş, İran'ın her tabakasından insanla tanışmış, halk Farsçası yanında klasik ve modern Farsçayı da bilen, benim hocam, ağabeyim, kader arkadaşım olan biridir. İki üniversitede de ne yazık ki öğrencilerimizin pek azı kıymetini anlayabildi. Benim yaşım altmışı, Naci Hoca'nın yaşı yetmişi geçti. Biz kamera önünde poz verenlerden değiliz. Sessiz sedasız işimize bakarız. Böyle terbiye gördük. Bûstan'ın en güzel çevirisi (Şule), İrec Pizişkzad'ın Dayıcan Napolyon'u (Ayrıntı), Türkçede ve Farsçada müşterek olan deyimlerin, fillerin sözlüğü (Simurg) Naci Hoca'nın kaleminden çıkmıştır.” - Mehmet Kanar
Atasözü, deyim ve terimler, bir dili zenginleştiren unsurların en önemlilerinden biri olmanın yanısıra, yazarın veya konuşmacının, merâmını kısa yoldan anlatmasına yardımcı olan özlü ifâdelerdir. Atasözleri, bir ulusun değer yargılarını anlatan ve bir hüküm içeren özlü ve kalıplaşmış sözlerdir. Deyimler ise, halk arasında oldukça yaygın olarak kullanılan, genellikle birkaç kelime, zaman zaman tam veya eksik bir cümle ile merâmı anlatmaya yardımcı olan, teşbih, mecaz, istiâre ve kinâye unsurlarını da kullanarak bir şey veya olayı anlatmakta kullanılan ancak bir hüküm içermeyen sözlerdir şeklinde tanımlanabilir.
Bu çalışmaya yaparken, atasözleri ve deyimlerle ilgili bir araştırma yapmaktan çok, Farsça öğrenen Türklerle, Türkçe öğrenen İranlılara yardımcı olmayı, ayrıca aranan şeyin ilk bakışta ve kolayca bulunabilmesini sağlamayı amaçladığımız için, atasözleri, deyimler ve terimleri ayrı bölümler halinde sınıflandırma yoluna gitmedik...
